15 Şubat 2012 Çarşamba

Ecegillerin siiridir önümde, 'Açık Atlas' duran...


















hayattan ders veriyor diye öğretmenleri kızdıran
tuzu bir bulmuş çocukları saklamadan güldüren dünyaya
su kaçırmaz bir eşeğin sesine açıktır penceresi
bir sınıfın, batı son dersinde, kuşluk vakti

meşeler yapraklanınca bir tuhaf olurlar işte
koparılmış kürt çiçekleri, hatırlayarak amcalarını
azınlıkta oldukları bir okulda bile, sorarlar soru
neden feriklerin ve eşeklerin memeleri vardır?

en arka sırada çift dikişliler, sınavda en öne
intihara ve denizde nasıl boğulmaya çalışırlar
yalnız orta doğu'da el altında satılan bir açık atlas
kim demiş on sekiz yaşından küçükler okuyamaz

bakıldı ki kum saati, ters çevrilmiş, çıt, usul isa asi olmuş
ikinci karnede babası yarısını silahıyla dışarda bırakıp
öyle öğretildiği için saygılı, sınıfa giren parmak çocuğun
boş yerine, girilmeyen bir dersin denizi, gelip oturmuş

açık kalmış atlası, deniz taşmıştır, darılmasın fırat ama

hayatın orta öğretmeni sustu, dondu gülmeleri çocukların
bir cenaze töreninde daha ölümü karşılamaya götürüleceğiz

efendiler! eşekler susabilirler
ne yani çocuklar hiç gülmeyecekler mi?

ece ayhan, bindokuzyüzyetmiş


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder